Feniks

In die Griekse mitologie is 'n feniks (/ˈfiːnɪks/; Ancient Greek: φοῖνιξ, phoînix), phoînix) 'n legendariese voël met 'n hoë leeftyd wat siklies hergroei of andersins hergebore word.^[1] Geassosieer met die son, kry 'n feniks nuwe lewe deur voort te spruit uit die as van sy voorganger. Sommige verhale sê dat dit in 'n vlamvertoning sterf, ander sê dat dit eenvoudig sterf en ontbind voordat dit weer gebore word. Die meeste verhale noem dat dit 500 jaar voor die wedergeboorte leef.^[2] Herodotus, Lucan, Plinius die ouere, Pous Clemens I, Lactantius, Ovidius, Isidore van Sevilla en vermoedelik Henog, is onder diegene wat bygedra het tot die hervertelling en verkondiging van die feniksmotief

Die feniks "kon vernuwing simboliseer vernuwing sowel as die son, tyd, die Romeinse Ryk, metempsigose, gewyding, opstanding, lewe in die hemelse Paradys, Christus, Maria, maagdelikheid, die buitengewone man en spesifieke eienskappe van die Christelike lewe".^[3][4]

1. ↑ Van der Broek 1972, p. 146.
2. ↑ Van der Broek 1972, pp. 67–70.
3. ↑ Van der Broek 1972, p. 9.
4. ↑ Davidson, Gustav. (1967) A Dictionary of Angels, Including the Fallen Angels. Entry: 'Chalkydri', p. 84.