Nadvojvoda

Nadvojvoda (njemački: Erzherzog; latinski: Archidux) je titula koju su zvanično koristili austrijski vladari od 1453. do 1918. godine. Pošto je u mnogim njemačkim zemljama, uključujući i Austriju, običaj bio da svi članovi vladareve porodice nose istu titulu, pravo na titulu nadvojvode od Austrije imali su sinovi nadvojvode ili nadvojvotkinje Austrije, a na titulu nadvojvotkinje od Austrije pravo su imale kćeri i snahe nadvojvode ili nadvojvotkinje Austrije.

U ranku se nalazi ispod kralja, a iznad vojvode, ali ova titula nikada nije imala tačno određenu poziciju i nikada nije bila korištena u više zemalja istovremeno. Nosili su je samo članovi dinastije Habsburg i članovi dinastije Habsburg-Lorena, a u tu dinastiju titulu je unijela nadvojvotkinja Marija Terezija. Marija Terezija je bila jedina žena koja je naslijedila nadvojvodstvo Austriju, a njena četrdesetogodišnja vladavina prekinula je personalnu uniju između Svetog Rimskog Carstva, kojim je de jure vladao njen muž Franjo I, i Austrije, koja traje još od kada je 1453. za cara izabran Fridrik Habsburški. Personalna unija je ponovo uspostavljena nakon njene smrti, kada su Austrija i Sveto Rimsko Carstvo ponovo bili ujedinjeni pod krunom Marijinog Terezijinog i Franjinog sina Josipa II. Godine 1804, dvije godine prije raspada Svetog Rimskog Carstva, Austrija, njegov nasljednik, je bila uzdignuta na nivo carstva, čime je njen vladar od tada car. Austrijski car je, međutim, zadržao tradicionalnu titulu nadvojvode u svojoj punoj tituli.

Titulu danas nose članovi titularne austrijske carske porodice, što uključuje osamdeset i četiri muškarca koja su u nasljednom nizu za titulu austrijskog cara. Titulu nadvojvotkinja nose njihove kćeri i supruge, te udovice prethodnih nosilaca te titule.