Predikativo

En frazsintakso, predikativo estas vortgrupo (noma vortgrupo, infinitivo, adverbo), esprimanta kvaliton, econ aŭ identigon atribuatan per finitiva verbo al subjekto aŭ al objekta komplemento.

Sekve oni povas paroli pri predikativo subjekta, ekz‑e

• Mia fratino estas tre bela knabino. (FE §33);

kaj predikativo objekta, ekz‑e

• la publiko kutimas opinii ĉiun mokanton saĝulo, ĉiun atakanton bravulo kaj ĉiun atakaton kulpulo ^[1]

La terminon predikativo enkondukis meze de la 20ª jarcento lingvistoj ĉeĥaj.^[2]

1. ↑ Laŭ «Esenco kaj Estonteco de la ideo de Lingvo Internacia», ĉap. 1ª.
2. ↑ Laŭ la artikolo ru:Предикатив.