Registerallocatie

Registerallocatie is een onderdeel van het compileren van de broncode van een computerprogramma. Tijdens de registerallocatie-fase bepaalt de compiler hoe de registers in het uiteindelijke programma gebruikt worden.

Omdat voor een processor de toegang tot een register relatief snel is vergeleken met de toegang tot het geheugen heeft het de voorkeur om tijdens de uitvoering van een programma de gegevens waarmee gewerkt wordt zo veel mogelijk in registers te hebben in plaats van in het geheugen. Het aantal registers op een processor is echter beperkt (oudere processors hadden soms slechts 4 of 8 registers ter beschikking van een programma).

Het doel van registerallocatie is om op basis van gegevens over het te compileren programma een zo efficiënt mogelijk gebruik van registers te realiseren in het gecompileerde programma.