Timeshare

Ten artykuł należy dopracować:

od 2012-09 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Timeshare (potocznie własność wakacyjna^[1]; ang. time – czas, share – dzielić) – system posiadania nieruchomości, w którym klient nabywa w pełni umeblowany i wyposażony apartament lub dom wakacyjny za ułamek kosztu posiadania tradycyjnego apartamentu czy domku letniskowego na zawsze lub na określoną liczbę lat, lecz w tym czasie może korzystać z apartamentu tylko jakiś okres w ciągu roku, zwykle 1, 2 lub 3 tygodnie oraz możliwość korzystania z sieci wymiany wakacyjnej. Można jednak swój tydzień wymienić z kimś innym, za pośrednictwem jednej z firm wymiany wakacyjnej. W niektórych krajach^{[potrzebny przypis]} timeshare jest zabroniony.

W Polsce instytucja ta została uregulowana ustawą z 16 września 2011 r.^[2] Zgodnie z artykułem 2 „Przez umowę timeshare rozumie się umowę, na podstawie której konsument, odpłatnie, nabywa prawo do korzystania, w okresach wskazanych w umowie, z co najmniej jednego miejsca zakwaterowania, zawartą na okres dłuższy niż rok”. Odpłatne prawo do korzystania przypomina najem, od którego różni się okresowością uprawnienia.