Lag

Lag is 'n fisieke reaksie by mense wat gewoonlik bestaan uit ritmiese, dikwels hoorbare sametrekkings van die diafragma en ander dele van die respiratoriese stelsel, wat meestal voorkom in vorme van "hie-hie" of "ha-ha". Dit is 'n reaksie op sekere eksterne of interne stimuli. Lag kan spruit uit aktiwiteite soos om gekielie te word, of humoristiese verhale of gedagtes. ^[1] Dit word meestal beskou as 'n uitdrukking van 'n aantal positiewe emosionele toestande, soos vreugde, blydskap, geluk, verligting, ens. By sommige geleenthede kan dit egter veroorsaak word deur teenstrydige emosionele toestande soos verleentheid, verbasing of verwarring soos in die geval van 'n senuagtige gelag. Ouderdom, geslag, opvoeding, taal en kultuur is alles aanduidings ^[2] of iemand in 'n gegewe situasie kan lag. Sommige ander primaatspesies (sjimpansees, gorilla's en orangoetangs) toon geluide wat klink soos lag in reaksie op fisieke kontak soos stoei, 'n gejaag of wanneer hulle mekaar kielie.

Lag is 'n deel van menslike gedrag wat deur die brein gereguleer word, wat mense help om hul voornemens in sosiale interaksie uit te klaar en 'n emosionele konteks aan gesprekke te bied. Lag word gebruik as 'n teken om deel te wees van 'n groep — dit dui op aanvaarding en positiewe interaksie met ander. Lag word soms as aansteeklik beskou en die gelag van een persoon kan selfs die gelag van ander uitlok as 'n positiewe terugvoer. ^[3]

	Lag 'n Kort klankgreep van 'n vrou wat lag.
Probleme met afspeel van hierdie lêer? Sien mediahulp.

1. ↑ Shultz, T. R. (1974). "Development of the appreciation of verbal jokes": 13–20. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
2. ↑ Olmwake, Louise (1937). "A study of sense of humor: Its relation to sex, age and personal characteristics": 688–704. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (hulp)
3. ↑ Camazine, Deneubourg, Franks, Sneyd, Theraulaz, Bonabeau, Self-Organization in Biological Systems, Princeton University Press, 2003. ISBN 0-691-11624-5 – ISBN 0-691-01211-3 (pbk.) p. 18.