Tang-dinastie

唐朝
Tang-dinastie

← 618 – 907 →
Die Tang-dinastie omstreeks 700 n.C.
Hoofstad	Chang'an (618–904) Luoyang (684–705; 904–907)
Taal/Tale	Middel-Chinees
Godsdiens	Boeddhisme Taoïsme Konfusianisme Chinese volksreligie
Regering	Monargie
Keiser
- 618–626	Gaozu (eerste)
- 904–907	Al (laaste)
Historiese tydperk	Antieke tydperk
- Stigting	18 Junie 618
- Abdikasie tot Latere Liang	1 Junie 907
Oppervlakte
- 715	5 400 000 km2 2 084 952 sq mi
- 866	3 700 000 km2 1 428 578 sq mi
Bevolking
- 7de eeu skatting	50 000 000
- 9de eeu skatting	80 000 000
Geldeenheid	Chinese munte en banknote

Die Tang-dinastie (Chinees: 唐朝, Táng cháo; 618–907 n.C.) was ’n Chinese dinastie wat voorafgegaan is deur die Sui-dinastie en opgevolg is deur die Vyf Dinastieë en Tien Koninkryke. Dit is deur die Li-familie gestig wat die mag oorgeneem het tydens die agteruitgang en val van die Sui-dinastie. Die dinastie is vir ’n kort ruk onderbreek toe keiserin Wu Zetian beslag op die troon lê en die Tweede Zhou-dinastie (8 Oktober 690 – 3 Maart 705) afkondig. Sy was China se enigste keiserin wat uit eie reg regeer het.