Alt (Stimmlage)

Stimmlaage für Choorsänger
Frauestimme	Mannestimme
Sopraan (S)	Tenoor (T)
Mezzosopraan	Bariton
Alt (A)	Bass (B)

Dè Alt (wiè italiènisch alto un ladynisch vox alta, „hochi Stimm“, vo altus, „hoch“^[1]), Meezaal vo dè Alt, i dè Schwyz au d Ältè dauft, bezeichnèt i dè Musig d Stimmgattig odder Stimmlaag vo dè düèfèrè Stimm vo dè Frauè- odder Buèbèschtimmè („Knabèalt“) odder diè zimli hochi Männerschtimm, historisch gsää bsunders au d Kaschtratè-Stimmè. Dè Stimmumfang bedrait öppè g–e’’ (au f–f’’). Im Änglischè, Französischè un Italiènischè benamst Contralto sèlli Stimmlaag, im Dütschè wörrèd bsunders düèfi Frauèschtimmè auch als Kontra-Alt (also eis unter m Alt) bezeichnèt.

È Sängerin i sèllèrè Stimmlaag wörd „Altischtin“ odder einfach „Alt“ gruèfè. Entschprèchend wörrèd d Männerschtimmè mit „Altischt“, „Altus“ odder (nit ganz richtig) „Countertenor“ dauft. Bsunders beweglichi, koloraturfähigi Altschtimmè, wiè sy vo allem i dè Baroggmusig odder bim Rossini volangt wörrèd, nennt mò au Koloradur-Alt.

È Aazaal vo bedütèndè Altischtinnè isch uff dè Lischtè vo berüèmtè Sänger uffgfüürt.

I dè Analogy zuè dè Stimmlaag Alt git s bi dè Musiginschtrumènt d Donlaag Alt z. B. bim Althorn, Altsaxophon, Altflötè, Altbosuunè, Altgitarrè, Altklarinettè. Bi Strychinschtrumänt spillt d Bratschè i dè Altlaag un d Partiè dèfür sin im Altschlüssel notyrt.

1. ↑ Friedrich Kluge, Alfred Götze: Etǜmologische Wörterbuèch vo dè dütschè Sprõch. 20. Ufflaag. Hrsg. vom Walther Mitzka. De Gruyter, Bèrlin/ New York 1967; Neudrugg (21. uuvoänderti Ufflaag) anno 1975, ISBN 3-11-005709-3, S. 16.