Rabindranath Tagore

Si Rabindranath Tagore (Bengali: রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর, Robindronath Ţhakur), (Mayo 7 1861 – Agosto 7 1941), sarong Bengali na poeta, nobelista, musikero, pintor, asin parasurat-dula na iyo an nagmolde kan literatura asin musikang Bengali. Bilang kagsurat kan Gitanjali asin huli kaining hararom, sensitibo, presko y magayonon na berso", siya an pinakaenot na bakong-Europeo nagawaran kan Nobel Prize para sa Literatura kan taon 1913. An saiyang mga rawitdawit sa pormang pigpalis nagtatao nin ayreng espiritual, asin kasaro kan saiyang nakakabihag na persona, nagtao saiya nin aura na garo siya propeta sa mata kan mga tagasolnopan. Masasabi na an saiyang eleganteng prosa asin pambihirang poesia haros dai pa bisto sa luwas kan teritorio nin Bengal.

Bilang sarong Pirali Brahmin gikan Kolkata, si Tagore nagsusurat na nin mga rawitdawit poon pa kan edad niya walo pa sana. Sa edad na kag'anom, pinalagda niya an damotdamot na rawitdawit sa tagong'ngaran na Bhanushingho ("leon nin saldang"} asin siya nagtokda' kan enot niyang mga halipot na osipon asin drama kan 1877. Si Tagore nagkamit nin orog na kabantogan kan saiyang pigdenunsiya an Briton na Raj asin pig'andorogan an independensya kan India. An saiyang mga paghingoa nagdanay sa mga sinurat niya asin sa saiyang tinogdas na institusyon, an Unibersidad nin Visva-Bharati.