Ferdinand I, car Svetog Rimskog Carstva

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.

Ferdinand I
Car Svetog rimskog carstva
Vladavina	5. januar 1558 - 25 juli 1564.
Prethodnik	Karlo V
Nasljednik	Maksimilijan II
Krunidba	11. januar 1558.
Kralj Ugarske
Vladavina	16. decembar 1526 – 25. juli 1564.
Prethodnik	Ludovik II
Nasljednik	Maksimilijan II
Krunidba	3. novembar 1527.
Kralj Češke
Vladavina	24. oktobar 1526 - 25. juli 1564.
Prethodnik	Ludovik II
Nasljednik	Maksimilijan II
Krunidba	24. februar 1527.
Supružnik	Ana Jagelonka
Djeca	Elizabeta, kraljica Poljske Maksimilijan II, car Svetog Rimskog Carstva Ana, vojvotkinja Bavarije Ferdinand II, nadvojvoda Prednje Austrije Marija, vojvotkinja Jülich-Cleves-Berga Katarina, kraljica Poljske Eleonora, vojvotkinja Mantue Barbara, vojvotkinja Ferrare Karlo II, nadvojvoda Unutrašnje Austrije Ivana, velika vojvotkinja Toskane
Dinastija	Habsburg
Otac	Filip I, kralj Kastilje
Majka	Ivana, kraljica Kastilje i Aragonije
Rođenje	10. mart 1503.
Smrt	25. juli 1564.

Ferdinand I (španski: Fernando I; 10. mart 1503 – 25. juli 1564) bio je car Svetog Rimskog carstva od 1558. i kralj Bohemije i Ugarske od 1526. do smrti 1564. Prije pristupanja, vladao je austrijskim nasljednim zemljama Habsburgovaca u ime svog starijeg brata Karla V, cara Svetog rimskog carstva.

Ključni događaji tokom njegove vladavine su bili takmičenje sa Osmanlijskim carstvom, čiji je veliki napredak u srednjoj Evropi započeo 1520-te i protestantska reformacija koja je rezultirala sa nekoliko religijskih ratova. Ferdinand je bio u mogućnosti da brani svoje carstvo i čini ga donekle kohezivnim, ali nije mogao osvojiti najveći dio Ugarske. Njegov fleksibilan pristup carskim problemima, uglavnom religijskim, je donio više rezultata nego borbeno držanje njegovog brata. Moto Ferdinanda je bio "Fiat iustitia, et pereat mundus" ("Neka pravda bude zadovoljena, iako će svijet nestati").