Realaeth (damcaniaeth cysylltiadau rhyngwladol)

Damcaniaeth o fewn maes cysylltiadau rhyngwladol sy'n pwysleisio pwysigrwydd gwleidyddiaeth grym a natur gystadleuol y gyfundrefn ryngwladol yw realaeth. Mae realwyr yn gweld buddiannau'r wlad fel grym gyrru gwladwriaethau ar lwyfan y byd.

Damcaniaeth wladwriaeth-ganolog yw hi a fynegir yn aml trwy fodel y peli biliards, sy'n ystyried y wladwriaeth sofran fel yr unig weithredydd o bwys, ac un sy'n ymateb yn gyson i ymddygiad gwladwriaethau eraill.^[1] Rhoddir pwyslais ar y cysyniad o anllywodraeth o fewn y system ryngwladol a'r angen am gydbwysedd grym i gadw'r drefn.

Gwleidyddiaeth grym a thra-arglwyddiaeth y sofran oedd y drefn erstalwm, ac felly realaeth ydy'r ddamcaniaeth hynaf ym myd diplomyddiaeth a rhyfel. Safbwyntiau realaidd oedd yn gyrru polisïau tramor a masnach a strategaeth filwrol ers cyfnod yr Henfyd, a gwelir gwreiddiau'r traddodiad mewn gweithiau Thucydides, Niccolò Machiavelli, a Thomas Hobbes. Er hynny, prif ddamcaniaeth gyntaf y ddisgyblaeth academaidd a elwir cysylltiadau neu wleidyddiaeth ryngwladol oedd delfrydiaeth, a gofleidiwyd gan ysgolheigion a gwleidyddion wedi'r Rhyfel Byd Cyntaf mewn ymgais i sicrhau heddwch. Wrth i'r 20g mynd rhagddi, datblygodd realaeth "glasurol" ynghyd â rhyngwladoldeb rhyddfrydol, a'r ddwy ddamcaniaeth hon oedd ar naill ochr y "Ddadl Fawr" gyntaf yn nisgyblaeth cysylltiadau rhyngwladol. O ran y realwyr, roedd gwaith E. H. Carr a Hans Morgenthau yn allweddol.

1. ↑ Steans, Pettiford, a Diez, t. 49.