Interna medicino

La interna medicino traktas la preventon, diagnozadon, senoperacian terapion kaj postterapian kontrolon de malsanoj de la spiraj organoj (pneŭmonologio), de la koro kaj sangocirkulo (kardiologio), de la digestaj organoj (gastroenterologio kaj hepatologio), de la renoj (nefrologio), de la sango kaj la sangokreaj organoj (hematologio), de la angioj (angiologio), de la metabolo kaj interna sekretado (endokrinologio kaj diabetologio), de la imuniga sistemo (imunologio), de la ostoj, artikoj kaj kolagenaj histoj (reŭmatologio) kaj de infektaj malsanoj (infektologio kaj tropika medicino), veneniĝoj (klinika toksologio), histaj kaj hematologiaj kanceroj (onkologio), de la kontrolo kaj terapio de plejmalsanuloj (interna intensa medicino) kaj de la influo de trajnado kaj sporto al la sana kaj malsana homo (interna sporta medicino).

Jam dum la universitata studo de medicino la fako interna medicino ampleksas grandan parton de la eduko, poste la kuracistoj specialiĝantaj pri interna medicino klinike laboras en laŭeble multaj subfakoj de la medicina disciplino. La ekzaktaj kondiĉoj por iĝi faka kuracisto pri interna medicino kaj la aldonaj kursoj por pliaj specialiĝoj malsamas laŭ la diversaj landoj.

Kuracisto pri interna medicino nomiĝas internisto.