La Internacio (himno)

La Internacio (originale france L'Internationale) estas la plej grava politika himno de maldekstrismo, kantata ĉefe en rondoj socialdemokrataj, socialismaj, komunismaj, kaj sociaj anarĥiismaj. La tekston verkis Eugène Pottier en 1871, dum la subpremo de la Pariza Komunumo, kaj la nun universaliĝintan muzikon komponis Pierre De Geyter en 1888. Ĝin debute ludis la ĥoro de la loka Socialista filio en Lille, la 21-an de julio 1888.

Pro la internacia temo kaj la internaciemo de la koncernaj partioj, La Internacio fariĝis unu el la plej multlingven tradukitaj kantoj en la mondo. La plej diskonigita Esperanta versio estas tiu de J. Zilberfarb. Sekvas kolekto de tradukoj en diversaj lingvoj. (Rimarku, ke kvankam nur indikite ĉe la unua teksto, ĉie validas, ke la refreno kantendas ĉiam dufoje).

Malgraŭ la principe internacia karaktero de la muzikaĵo, inter la jaroj 1918 ĝis 1943 la rusa traduko de La Internacio servis kiel ŝtata himno de Sovetunio. En 1944 en Sovetunio estis enkondukita ŝtata himno, komponita de A. V. Aleksandrov, kiu servas (kun multe ŝanĝitaj vortoj) kiel himno ankaŭ en hodiaŭa Rusio, la Himno de la Rusia Federacio. La himno estis konsiderata de revoluciulo Vladimir Iliĉ Lenin unu el la plej efikaj propagandiloj: ĝi estas kantata internacie dum la celebroj de la unua de majo, la festotago de laboristoj.

Ĝi estas kantata foje en eventoj de SAT.