Oksigeno



O

S

nitrogenooksigenofluoro

[He] 2s2 2p4

16 O
8
↓Perioda tabelo de elementoj↓
kemia elementonemetalo • lithophile
grupo 16oksidanto
Ĝeneralaj informoj
Nomo (latine), simbolo, numero oksigeno (oxygenium), O, 8
CAS-numero 17778-80-2
Loko en perioda tabelo 16-a grupo, 2-a periodo, bloko p
Karakteriza grupo Nemetaloj
abundeco en terkrusto 49,4 %
Nombro de naturaj izotopoj 3
Aspekto senkolora gaso
Atomaj ecoj
Relativa atompezo 15,99903-15,99977[1] amu
Atomradiuso 60 pm
Kovalenta radiuso 66 pm
Radiuso de van der Waals 152 pm
Elektrona konfiguracio [He] 2s2 2p4
Elektronoj en ĉiu energia ŝelo 2; 6
Oksidiĝa nombro −2, −1, 0, +1, +2
Fizikaj ecoj
Materia stato gasa (O2)
Kristala strukturo kuba
Denseco (273,15 K) 1,429 ⋅ 10−3 g/cm3
Magneta konduto paramagneta
Degelpunkto −218,3 °C (54,8 K)
Bolpunkto −183 °C (90,15 K)
Diversaj
Elektronegativeco 3.44 (Pauling-skalo)
Izotopoj
Izotopo Naturapero t1/2 radioaktiveco de disfalo Energio de disfalo MeV Produkto de radioaktiva disfalo
16O 99,76 % estas stabila kun 8 neŭtronoj
17O 0,04 % estas stabila kun 9 neŭtronoj
18O 0,20 % estas stabila kun 10 neŭtronoj
Se ne estas indikite alie, estas uzitaj unuoj de SI kaj SVP.

Oksigeno (latine Oxygenium) estas kemia elemento kun la simbolo O kaj la atomnumero 8. Kongrue al sia atomnumero ĝi troviĝas en la oka pozicio de la perioda tabelo kaj apartenas al la 16a grupo, la grupo de la ĥalkogenoj. Konsiderante la mason oksigeno estas la plej abunda elemento de la terkrusto (45,5%) kaj 89% de la maso de akvo (H2O) estas oksigeno.[2] Sub normalaj kondiĉoj oksigeno ekzistas kiel kovalenta duatoma molekulo konsistanta el du oksigenaj atomoj kun la resuma formulo O2 tiel nomata Dioksigeno. Ĝi estas senkolora kaj senodora gaso. La aero enhavas 20,942% da oksigeno. Ĝi rolulas en multaj brul- kaj korodiĝprocezoj. Ĝi ebligas la bruligon de la fueloj kiel gaso, benzino, oleo, mazuto, karbo, kaj ligno. Preskaŭ ĉiuj vivaĵoj bezonas oksigenon nepre por vivi (kutime plantoj tamen eligas dum fotosintezo pli da oksigeno ol ili forkonsumas). Plej ofte ili prenas ĝin per spiro el la aero aŭ per ensorbo el la akvo (solvita oksigeno). Altkoncentrite oksigeno estas venena al la plej multaj vivaĵoj. La metastabila, plienergienhava kaj reakciema alotropa formo de oksigeno, konsistanta el tri atomoj, nomiĝas Ozono (O3). Atoma oksigeno en la formo de unuopaj oksigenatomoj nur ekzistas sub ekstremaj kondiĉoj kiel ekzemple en la vakuo de la interstela spaco aŭ en varmegaj stelaj atmosferoj. Ĝi tamen agas kiel grava reakciema intermedia produkto en kelkaj reakcioj de atmosfera kemio.[3]

  1.  (angle): Atomic weights of the elements 2013 (IUPAC Technical Report) (PDF), p. 8
  2. Claude Allègre, Gérard Manhès, Éric Lewin: Chemical composition of the Earth and the volatility control on planetary genetics. In: Earth and Planetary Science Letters. 185, 2001, p. 49–69.
  3. Riedel/Janiak Anorganische Chemie De Gruyter, 2007. Ĉapitro 4.5, p. 424-430.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search