Sinda lingvo

Sinda lingvo
سنڌي सिन्धी ਸਿੰਧੀ Sindhī
natura lingvo • moderna lingvo
sinda lingvaro
Parolata en	Barato (Guĝaretio, Raĵastano), Pakistano (Sindo). Ankaŭ Britio, Honkongo SAR, Omano, Filipinoj, Singapuro, UAE, Usono
Regiono	Suda Azio
Parolantoj	60,3 milionoj
Rango	47
Skribo	Araba, Nagaria skribsistemo
Lingvistika klasifiko
Hindeŭropa lingvaro Hindirana lingvaro Hindarja lingvaro Nordokcident-zona Sinda
Oficiala statuso
Reguligita de	Sindhi Language Authority
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
ISO 639-1	sd
ISO 639-2	snd
ISO 639-3	snd
Glottolog	sind1272
Angla nomo	Sindhi
Franca nomo	sindhi
Noto	Ĉi tiu artikolo entenas hind-arjan tekston. Sen realiga subteno (ĝis nun en la angla), oni eble vidos demando-signojn, kadretojn aŭ aliajn simbolojn anstataŭ hindo-arjajn signojn; aŭ neregulan vokal-ligadon kaj mankon de kunigoj.
Vikipedio
Vizitu vikipedion en la sinda lingvo!
v • d • r

La Sinda lingvo (سنڌي, सिन्धी, ਸਿੰਧੀ Sindhī) estas la lingvo de la regiono Sindo de Suda Azio, kiu estas nun provinco de Pakistano. Ĝi estas hindarja lingvo parolata de proksimume 18.5 milionoj da homoj en Pakistano, kaj 2.8 milionoj en Barato, kaj estas agnoskita oficiala lingvo en ambaŭ landoj. Kvankam la lingvo estas precipe Hindo-arja, ĝi ankaŭ malkaŝas signojn de Dravida influo, farante ĝin unika en ĝia graveco kaj idento. La plejmulto da Sindaj parolantoj en Pakistano estas koncentritaj en la provinco Sindo. La ceteraj parolantoj troviĝas en Barato kaj inter la Sinda diaspora komunumo kiu disas tra la mondo. La Sinda lingvo disvastigis ĉar la Hinduaj Sindanoj forlasis Sindon dum la dispartigo de Brita Hindio en 1947. La lingvon oni iam skribis per nagario; tamen, per la helpo de la Brita Orienta Hindia Kompanio, modifita Araba skribsistemo estis produktita. La Registaro de Barato agnoskas la nagarian skribsistemon kaj la modifitan araban por skribi Sinde.