Antzinako ingelesa

Antzinako ingelesa
Ænglisc sprǣc
Datu orokorrak
Hiztunak	0
Eskualdea	Ingalaterra (hego eta ipar-mendebaldeko muturrak izan ezik), Eskoziako eskualde batzuk eta Galesko ekialdea.
Araugilea	arautu gabea
Hizkuntza sailkapena
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak germaniar hizkuntzak mendebaldeko germaniar hizkuntzak anglo-frisiar hizkuntzak angliar hizkuntzak
Informazio filologikoa
Hizkuntza-tipologia	SOV hizkuntza, V2 hizkuntza, nominatibo-akusatibo hizkuntza, hizkuntza azentuala eta hizkuntza fusionatzailea
Alfabetoa	latindar alfabetoa, futhorc (en) eta futhark (en)
Hizkuntza kodeak
ISO 639-2	ang
ISO 639-3	ang
Glottolog	olde1238
Wikipedia	ang
Linguist List	ang
IETF	ang

Antzinako ingelesa edo anglosaxoiera (Ænglisc, Anglisc, Englisc) anglosaxoiek eta bere ondorengoek egungo Ingalaterra ia osoan eta egungo Eskoziako hego-ekialdean V. mendetik XII. mendera hitz egiten zuten hizkuntza da,^[1] ingelesaren arbasotzat hartzen dena. Egun, hizkuntza hartatik testu idatzi batzuk besterik ez zaizkigu geratzen.

Mendebaldeko Germaniar hizkuntza izan zen, antzinako frisieraren senidea zena. Bost kasu gramatikalak erabiltzen zituen (nominatibo, akusatibo, genitibo, datibo eta instrumentala, nahiz eta azkena arraroa izan) eta baita singularra eta plurala. Substantibo guztiek genero zuten: adibidez, sēo sunne (eguzkia) femeninoa zen, se mōna (ilargia) berriz maskulinoa. IX. mendetik aurrera, antzinako eskandinavieraren eragina jasan zuen, eskandinaviar hizkuntzetako bat zena.

1. ↑ Crystal, David. (2003). The Cambridge Encyclopedia of the English Language. Cambridge University Press ISBN 0521530334..