DDT

DDT
Irudi gehiago
Formula kimikoa	C14H9Cl5
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Konposizioa	karbono eta kloro
Mota	monochlorobenzene (en)
Ezaugarriak
Dentsitatea	0,99 g/cm³ (20 ℃)
Fusio-puntua	108 ℃ 108,3 ℃
Deskonposizio-puntua	110 ℃
Lurrun-presioa	0 mmHg (20 ℃)
Masa molekularra	351,914688688 Da
Erabilera
Rola	occupational carcinogen (en) , Hormona-nahasle, female reproductive toxicant (en) , male reproductive toxicant (en) , developmental toxicant (en) eta kantzerigeno
Arriskuak
NFPA 704	2 2 0
Denboran ponderatutako esposizio muga	1 mg/m³ (8 h, Ameriketako Estatu Batuak) 0,5 mg/m³ (10 h, baliorik ez)
Flash-puntua	77 ℃ (gehienez, Pensky–Martens closed-cup test (en) ) 72 ℃ (gutxienez, Pensky–Martens closed-cup test (en) )
IDLH	500 mg/m³
Identifikatzaileak
InChlKey	YVGGHNCTFXOJCH-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	50-29-3
ChemSpider	2928
PubChem	3036
Reaxys	1882657
Gmelin	16130
ChEBI	509864
ChEMBL	CHEMBL416898
RTECS zenbakia	KJ3325000
ZVG	12510
DSSTox zenbakia	KJ3325000
EC zenbakia	200-024-3
ECHA	100.000.023
MeSH	D003634
Human Metabolome Database	HMDB0032127
UNII	CIW5S16655
KEGG	D07367
PDB Ligand	6WT

DDT edo 1,1,1-trikloro-2,2-difeniletanoa edo klofenotanoa konposatu organikoa da (ClC₆H₄)₂CH(CCl₃) formula duena, organokloratuen familiakoa. Alkano ordezkatu bat da. DDT purua solido kristalino kolorgea da. Ez da uretan disolbagarria, baina bai disolbatzaile organiko ohikoenetan eta gantzetan^[1][2].

DDTa herbizida gisa erabilera oso zabala izan du, malaria kontrolatzeko esate baterako. Toxikoa da eta poluitzaile organiko iraunkorren artean sailkatuta dago. Toxikotasun horren lehen aldarria Rachel Carson-ek egin zuen Udaberri isila liburu ospetsuan^[3][4]. Stockholmeko hitzarmenak DDTaren erabilera mugatu egiten du^[5].

1. ↑ «ZT Hiztegi Berria» zthiztegia.elhuyar.eus (Noiz kontsultatua: 2024-10-09).
2. ↑ (Ingelesez) PubChem. «Clofenotane» pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (Noiz kontsultatua: 2024-10-09).
3. ↑ Egoitz, Etxebeste Aduriz. (2023-06-01). «Rachel Carson: Krisi ekologikoaren lehen notak» Zientzia.eus (Noiz kontsultatua: 2024-10-09).
4. ↑ Carson, Rachel (itzultzailea: Lurdes Rada). (2007). Udaberri isila. Bilbo: Klasikoak ISBN 84-96455-21-1..
5. ↑ Poluitzaile organiko iraunkor. .