Klemente I.a

Klemente I.a
(1000(e)ko hamarkada) Irudi gehiago
4. Aita santu 88 - 99 ← Kleto - Evaristo →
Bizitza
Jaiotza	Erroma, I. mendea
Herrialdea	Antzinako Erroma
Heriotza	Khersoneso, 99 ( urte)
Hobiratze lekua	Basilica of San Clemente (en)
Heriotza modua	giza hilketa: exekuzioa itoza
Familia
Aita	Titus Flavius Sabinus
Ama	Arrecina
Anai-arrebak	ikusi Titus Flavius Sabinus (en) Titus Flavius Clemens (en) Flavia Plautilla (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina
Jarduerak
Jarduerak	teologoa eta apaiz katolikoa
Lantokia(k)	Erroma
Lan nabarmenak	ikusi First Epistle of Clement (en)
Santutegia
Azaroaren 23
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa

Klemente I.a^[1] edo Klemente Erromakoa (latinez: Clemens Romanus; antzinako grezieraz: Κλήμης Ῥώμης, Klēmēs Rōmēs; Erroma, c. 35 - † Kersoneso, 99) Eliza Katolikoaren Aita Santua izan zen 88 eta 99 urteen bitartean^[2]. Ireneok eta Tertulianok Erromako Apezpiku gisa aipatzen dute, 88. urtean hasita eta 99.ean amaituta. Elizaren lehen Aita Apostolikotzat hartzen da, Polikarpo eta Ignazio Antiokiakoarekin batera hiru nagusietako bat^[3].

Xehetasun gutxi ditugu Klementeren bizitzaren inguruan. Esaten da Petri Apostoluak kontsakratu zuela, eta badakigu Erroman Elizako kide nabarmena izan zela I. mendean, kristautasuna hasi berria zenean. Elizako lehen zerrendek diote Erromako bigarren edo hirugarren apezpikua izan zela. Eliza Katolikoak dio laugarren aita-santua izan zela. Liber Pontificalisaren arabera, Klemente Grezian hil zen, Trajano enperadorearen hirugarren urtean (hau da, 101ean). Eusebiok bere Elizaren Historiari buruzko liburuan esaten du Erromako hirugarren apezpikua izan zela eta Paulo Tarsokoaren ondokoa zela^[4]. Heresien Aurka liburuan, Ireneok dio Klemente Kletoren ondorengoa (Erromako hirugarren apezpikua) izan zela, eta Apostoluen gertukoa zela^[5].

Klementeren benetako idazki bakarra Korintoko elizara (1 Klemente) bidali zuen gutuna da, Korintoar elizako presbitero batzuk bota zituzten eztabaida bati erantzuteko. Klementek esan zuen presbiteroen autoritatea Elizako agintari zela, apostoluek hala izendatu zituztelako. Bere gutuna, Itun Berritik kanpo gordetzen diren dokumentu kristau zaharrenetako bat, elizan irakurtzen zen, beste epistola batzuekin batera; epistola horietako batzuk geroago pasatu ziren kristau-kanonaren parte izatera. Lan horiek izan ziren kleroaren agintaritza apostolikoa berresten lehenak. Bigarren epistola bat, 2 Klemente, bere garaian modu polemikoan esleitu zitzaion Klementeri, nahiz eta azken azterketek iradokitzen duten beste autore baten homilia dela. Klementear-literatura ospetsuan, Klemente da apostoluek Elizari irakasten dioten bitartekaria^[6].

Tradizioaren arabera, Trajano enperadorearen agindupean espetxeratu zuten Klemente; denbora horretan, espetxeko kideen artean ministerio bat zuzendu zuela esaten da. Gero exekutatu egin zuten, aingura bati lotu eta itsasora bota zuten. Eliza kristau askotan, Klemente santutzat jotzen dute, eta marinelen patroitzat hartzen dute. Azaroaren 23an Eliza Katolikoan, Komunio Anglikanoan eta Eliza Luteranoan izango da. Ekialdeko kristautasun ortodoxoan, bere festa azaroaren 24an edo 25ean ospatzen da.

1. ↑ Euskaltzaindia. 129. araua: Aita santuen izenak. .
2. ↑ Cross, F. L., ed. (2005). The Oxford dictionary of the Christian Church. (3rd ed. rev. argitaraldia) Oxford University Press ISBN 978-0-19-280290-3. (Noiz kontsultatua: 2024-04-10).
3. ↑ (Ingelesez) «Catholic Encyclopedia (1913)/Pope St. Anacletus - Wikisource, the free online library» en.wikisource.org (Noiz kontsultatua: 2024-04-10).
4. ↑ (Ingelesez) «Nicene and Post-Nicene Fathers: Series II/Volume I/Church History of Eusebius/Book III/Chapter 4 - Wikisource, the free online library» en.wikisource.org (Noiz kontsultatua: 2024-04-10).
5. ↑ (Ingelesez) «Ante-Nicene Fathers/Volume I/IRENAEUS/Against Heresies: Book III - Wikisource, the free online library» en.wikisource.org (Noiz kontsultatua: 2024-04-10).
6. ↑ Cross, F. L., ed. (2005). The Oxford dictionary of the Christian Church. (3rd ed. rev. argitaraldia) Oxford University Press ISBN 978-0-19-280290-3. (Noiz kontsultatua: 2024-04-10).