Kolektibizazio

Kolektibizazioa ekoizpen-baliabideen sozializazioa da, ekoizpen-bideen jabetza pribatuko banakako erregimen batetik jabetza-erregimen sozial batera igarotzeko prozesua da, dela komunitate batena, dela estatu batena.

Baliabideak sozializatzeko proposamena ez da ez kontsumo-ondasunetara ez norberaren gauzetara zabaltzen, eta ez du bilatzen ahalegin pertsonalaren ondoriozko soldata edo irabaziak saihestea.^[1]

Komunismoarentzat, sozialismoarentzat, kooperatibismoarentzat, anarkismoarentzat, mutualismoarentzat eta abarrentzat, kolektibizazio kontzeptuak zentzu berezia du: prozesu ekonomikoak gizartearen kontrolera itzultzea, gizakiaren askatasuna lortzeko. Liberalismoaren askatasunaren nozioaren oso desberdina da ideia hau, jabetza pribatuan oinarritzen dena.

Kolektibizazioa industriena izan daiteke (adibidez, Espainiako gerra zibilean eremu errepublikanoan gertatu zen bezala), edo landa-eremukoa, munduko leku askotan gertatu dena. Gaur egun, globalizazioaren, erantzukizun sozial korporatiboaren eta ingurumen-krisiaren munduan, zor ekologikoaren kolektibizazioaz hitz egiten da.

1. ↑ Jan. W. Makhaiski: La science socialiste, nouvelle religion des intellectuels (1905).