Lakota (taal)

Lakota
algemien
eigen namme	Lakȟótiyapi
lânseigen yn	Feriene Steaten Kanada
tal sprekkers	6.200 (1997)
skrift	Latynsk alfabet
taalbesibskip
taalfamylje	● Sûaansk    ● Westsûaansk       ● Mississippydellingsk          ● Dakotaansk             ● Sû                ● Lakota
dialekten	Noardlik Lakota, Sintraal Lakota, Súdlik Lakota
taalkoades
ISO 639-3	lkt

It Lakota (Ingelsk: Lakota; Lakota: Lakȟótiyapi, útspr.: [la'kˣo:tijapi]), ek noch wolris neamd ûnder de âlderwetske namme Titon (Ingelsk: Teton; Lakota: Thítȟuŋwaŋ, útspr.: ['tʰi:tˣũwã]) is de lânseigen taal fan 'e Lakota, in Yndiaansk folk fan 'e Grutte Flakten fan Noard-Amearika, dy't tegearre mei it Dakota it gruttere Sû-taalkontinuum foarmet. It Lakota wurdt noch sprutsen yn it middennoarden fan 'e Feriene Steaten en it middensuden fan Kanada, mar it hat nearne offisjele status, noch genietet it erkenning. Der binne noch mar likernôch 6.200 sprekkers.