Neoplatonismo

Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos.

O neoplatonismo é un sistema filosófico que naceu en Alexandría no século III, e que foi ensinado en diferentes escolas até o século VI. É a última manifestación do platonismo antigo, e constitúe unha síntese de elementos moi distintos, con achegas das doutrinas filosóficas de Pitágoras, Aristóteles, Zenón e, sobre todo, Platón, unidas ás aspiracións místicas de orixe hindú e xudeu.^[1]

1. ↑ Gran Enciclopedia Larousse. Vol. 16, páxs. 7728-7729. Barcelona: Planeta (1991). ISBN 84-320-7386-5