Reiquiavik

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2016.)

Reiquiavik

Reykjavík (is)
Brasón
Localización
64°08′51″N 21°56′06″O / 64.1475, -21.935Coordenadas: 64°08′51″N 21°56′06″O / 64.1475, -21.935
País insular	Islandia
Rexión	Höfuðborgarsvæði
Município da Islândia (pt)	Reykjavíkurborg (pt)
Capital de	Islandia Reino de Islandia Höfuðborgarsvæði Reykjavíkurborg (pt)
Poboación
Poboación	139.875 (2023) (509,49 hab./km²)
Lingua oficial	lingua islandesa
Xeografía
Superficie	274.538.739 m²
Bañado por	Océano Atlántico
Altitude	8 m
Creación	1786
Organización política
• Xefe do goberno	Q112110222 (2024–)
Membro de	International Cities of Refuge Network (en) Rede de cidades creativas (2011–)
Identificador descritivo
Código postal	101–155
Fuso horario	UTC±00:00
ISO 3166-2	IS-0 e IS-RKV
Outro
Irmandado con	Vilnius (2006–)
Páxina web	reykjavik.is

Reiquiavik,^[1][2][3] Reykjavik^[4][5][6] ou Reikiavik^[7] (en islandés: Reykjavík, [ˈreiːkjaˌviːk] (AFI),  escoitar, co significado de baía fumegante) é a capital de Islandia, sendo tamén a máis setentrional do mundo. Durante o inverno só recibe catro horas de luz solar e durante o verán as noites son tan claras coma o día. A cidade está situada ós 64° 04' de latitude norte, moi preto do círculo polar ártico, nunha zona onde abondan os géyseres. De acordo coa saga, a cidade está emprazada no sitio no que se instalou o primeiro colonizador, Ingólfur Arnarson. En 1786 o asentamento de 302 habitantes converteuse nun municipio e actualmente é a cidade máis poboada do país, con máis da metade da súa poboación.

Cidade totalmente libre de contaminación, cun fermoso lago na súa zona antiga, Reykjavík é un centro bulicioso de comercio e goberno, industria e cultura.

Alí atópanse as institucións gobernamentais, as librerías e os museos, a Universidade e institucións de investigación, as oficinas centrais de comunicación (radio, televisión e periódicos), os teatros profesionais e orquestras, as cortes de xustiza, piscinas ó aire libre e estadios de deportes, liñas marítimas, aéreas e compañías de transporte colectivo, factorías e plantas procesadoras de peixe.

Entre outros edificios están: o Parlamento (erixido en 1881) e a casa do Goberno (de mediados do século XVIII) ámbolos dous no centro vello de Reykjavík, entre o peirao e o lago.

Preto están a Biblioteca e o Teatro Nacional situadas xuntas detrás dunha estatua do primeiro colonizador. Na área universitaria están a Universidade e os seus hoteis de estudantes, o Museo Nacional e a Casa Nórdica (deseñada polo famoso arquitecto finés Alvar Aalto). Hai abondosas igrexas antigas e novas, entre a vella Catedral preto do Parlamento e a altísima nova Hallgrímskirkja. O Museo Folclórico de Arbaer, nun dos suburbios de leste, mostra vellas casas de Reykjavík reconstruídas no seu estilo orixinal, como así tamén unha igrexa rural tradicional e unha granxa, ámbalas dúas con teitos de turba e pasto.

Un dos mellores ríos de salmóns corre xusto a través do sector leste da capital.

1. ↑ Reiquiavik en Diciopedia do século 21 3. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 1775. 
2. ↑ Reiquiavik en Sanmartín, G. (coord.) et al. (2012) Criterios para o uso da lingua UDC. ISBN 978-84-9749-504-2.
3. ↑ Reiquiavik en Rodríguez, Anaír e Davila, Montserrat (2004) Lingua galega: dúbidas lingüísticas Arquivado 21 de xuño de 2012 en Wayback Machine. UVIGO. ISBN 84-8158-266-2.
4. ↑ Reykjavik en Diccionario enciclopédico galego universal 52. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 122. ISBN 84-7680-429-6. 
5. ↑ Reykjavik en Enciclopedia Galega Universal 14. Ir Indo. 1999-2002. p. 431. ISBN 84-7680-288-9. 
6. ↑ Reykjavik en Santa María, I. e Massó, N. (2009). Atlas xeográfico e histórico de Galicia e do Mundo. Do Cumio. p. 140 A1, 161 I3. ISBN 978-84-8289-328-0. 
7. ↑ Reikiavik en Faginas, Sandra; et al. (2002). "galego-topónimos". Libro de estilo de La Voz de Galicia (PDF) (1ª ed.). pp. 174–186. ISBN 84-9757-065-0. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 06 de novembro de 2016. Consultado o 13 de novembro de 2016.