Ducatus Lotharingiae

Ducatus Lotharingiae

Res apud Vicidata repertae:

Terra continens: Europa
Locus: 48°41′34″N 6°11′1″E
Caput: Nanceium

Tabula aut despectus

Ducatus Lotharingiae est antiqua provincia Franciae, cuius caput urbs Nanceium erat. Ducatus anno 959 conditus est et anno 1766 pars Franciae factus est. Ab hoc anno Lotharingia censetur regio culturalis historicaque Franciae boreali-orientalis, cuius urbes maximi momenti sunt Mettis et Nanceium.

Nomen Lotharingia deducitur a nomine Lothario et suffixo Germanico -ing, "qui eiusdem generis vel factionis est"; hoc est populus vel regnum Lotharii II, filii Lotharii I, filii Ludovici Pii.^[1] Lotharingia, ex Francia media anno 855 creata, anno 959 in duos ducatus, Lotharingiam superiorem et Lotharingiam inferiorem, divisa est. Lotharingia inferior saeculo XII in multa feuda refracta est, sed Lotharingia superior integra manet usque ad annum 1766, cum a regno Franciae annexa est. Lotharingia cum Alsatia saepe inter Francos et Germanos disputata est.

Lotharingia cum ducatu Barrensi unam provinciam militarem Franciae saeculo XVIII constituit, nomine Lorraine et Bar, scilicet Lotharingia et Barrensis. Anno 1790 Lotharingia et Barrensis maxima parte in praefecturas Mortae et Mosellae, Mosae, Mosellae (e fluminibus nominatas) et Vosegi (e monte huius nominis) conversae sunt.