Ecclesiae Congregationales

Ecclesiae Congregationales sunt ecclesiae Protestantes Christianae quae gubernationem ecclesiasticam Congregationalem exercent, in qua ulla congregatio libere et autonomice suas res tractat.

Multae ecclesiae Congregationales sese a familia sectarum Christianarum Protestantium quae ex ratione coniunctionis a theologo Roberto Browne anno 1592 prolata ortas fuisse dicunt. Ex motu nonconformistico per Puritanam Ecclesiae Anglicanae correctionem ortae sunt. In Magna Britannia, primi congregationalistae separatistae vel independentistae appellati sunt ad eos distinguendos Calvinistis, similiter Presbyterianis. Nonnullae congregationalistae in Britannia se Independentes iam appellant.

Ecclesiae Congregationales late constitutae sunt in Colonia Plimmutensi et Colonia Sinus Massachusettensium, deinde Nova Anglia. Latum est exemplar ecclesiarum Congregationalium a colonis a Nova Anglia in Novum Eboracum migrantibus et tum in "Boreoccidentem Veterem" (Territorium Boreoccidentale), quod Civitates Foederatae per res novas adeptae sunt, nunc civitates Illinoesia, Indiana, Michigania, Ohium, et Visconsinia (et parva Minnesotae regio). Lbera loci corpora postulantes, magni momenti fuerunt in multis motibus correctionem socialem suadentibus, inter quos motus abolitionismi, temperantiae, et suffragium mulierum. Congregationalismus in Civitatibus Foederatis hodie in tres corpora diffisus est: Coniuncta Christi Ecclesia, Societas Nationalis Ecclesiarum Christianarum Congregationalium, et Congressus Christianus Congregationalis Conservativus, qui theologice est conservatissimus.