Lingua Hispanica

Lingua Hispanica español, castellano
IPA:	[ espa'ɲol, kaste'ʎano ]
Taxinomia:	Linguae Indoeuropaeae  Linguae Romanicae   Linguae Romanicae occidentales    Linguae Ibero Romanicae     Lingua Hispanica
Locutores:	329 000 000[1]
Sigla:	1 es, 2 spa, 3 spa
Status publicus
Officialis	Aequatoria, Argentina, Bolivia, Chilia, Columbia, Cuba, Guinea Aequatoriensis, Guatemala, Hispania, Honduria, Mexicum, Nicaragua, Novum Mexicum (CFA), Ora Opulenta, Panama, Paraguaia, Peruvia, Portus Dives, Respublica Dominicana, Sahara Occidentalis, Salvatoria, Uruguaia, Venetiola, etsi Unio Europaea
Privata	Civitates Foederatae Americae, Philippinae, aliae
Litterae:
Scriptura:	Latina
Procuratio:	Real Academia Española traverso Asociación de Academias de la Lengua Española

Lingua Hispanica,^[2] vel recte Castillana^[3] aut Castellanica^[4] (vulgo: español vel castellano), est lingua Romanica in grege Ibero-Romanico, qui, ex nonnullis dialectibus linguisque in septentrionalibus Paeninsulae Ibericae marginibus per saeculum decimum crescens, graduatim per Regnum Castellae percrebuit ut prima gubernationis commerciique lingua^[5] in Imperio Hispanico fieret.