Lingua Malaica

Lingua Malaica
Bahasa Melayu
بهاس ملايو
Taxinomia:
Locutores: Plus quam 176 000 000
Sigla: 1 ms, 2 may, 3 msa
Status publicus
Officialis Bruneium, Indonesia, Malaesia, Singapura
Privata Thailandiae meridies et Philippinarum meridies
Litterae:
Scriptura: Latina et Iavica
Procuratio: Majlis Bahasa Brunei-Indonesia-Malaysia, Dewan Bahasa dan Pustaka et Pusat Bahasa

Lingua Malaica[1] vel Malaiana[2] (Malaice Bahasa Melayu) est lingua Austronesia qua Malai in Aurea Chersoneso, Thailandia meridie, Singapura, et partibus Sumatrae utuntur. Quae est lingua publica Malaesiae et Bruneii, una ex quattuor linguis publicis Singapurae, et lingua laboris in Timoria Orientali.

Forma linguae Malaicae, in Indonesia usitata, ut Lingua Indonesia (Indonesice Bahasa Indonesia) nota est.

Publicum exemplar linguae Malaicae est, consensum cum Indonesia, Malaesia, et Bruneio, nuncupatum lingua Riavica (Riavice Bahasa Riau), archipelagi Riavici lingua, quod per multum temporis Malaicae originis locus putatum est.

  1. Videas in fontibus grammaticam Latine compositam et lexicon Latino-Malaicum (et vice versa) et colloquia Latino-Malaica; cf. "lingua Malaica" in Martini Lipeni Bibliotheca Reali, Georgii Werndly Oratione de linguis orientalibus, Zachariae Uffenbach Bibliotheca Universali etc. Binomina: • Tropodiaptomus malaicus, Diaptomus orientalis m., Cleonymus m., Platystomos m., Parastethorus m., Omoglymmius m., Anthribus m., Cathartocryptus m., Gasteruption malaicum, Sanatana malaica, Watshamia m., Stilbocistela m., Periplaneta m., Indotipula m., Dioscorea pentaphylla var. m., Persicaria m., Ixora m. etc.
  2. "Nomina plantarum malaiana", — Friderici Miquel Flora Indiae Bataviae, et in binominibus; vel etiam Malayana (solum in binominibus).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search