Luna

Vide etiam paginam discretivam: Luna (discretiva).
Luna ☾
Luna
Luna
Inventio
Proprietates orbitales
Axis semimaior 384 400 km
Perigaeum 356 410 km
Apogaeum 406 740 km
Eccentricitas 0.0549
Periodus orbitalis 27 d 7 h 43,7 m
Inclinatio orbitalis 5.1454°
Satelles planetae Terrae
Proprietates physicae
Diametrum circuli aequinoctialis 3474.8 km
Area 38 × 106 km2
Massa 7.347673 × 1022 kg
Densitas 3.344 g/cm3
Gravitas in circulo aequinoctiali 1.622 m/s2
Periodus rotationis 27 d 7 h 43,7 m
Inclinatio axialis 1.5424°
Albedo 0.12
Temperatura
min med max
40 K 250 K 396 K
Proprietates atmosphaericae
Pressio atmosphaerica 3 × 10-13 kPa
Helium 25%
Neon 25%
Hydrogenium 23%
Argon 20%

Luna (-ae, f)[1] est solus Telluris satelles naturalis,[nb 1][2] quintus satelles a maximo in Systemate Solari, et maximus cuiuslibet planetae satelles naturalis in Systemate Solari quod attinet ad magnitudinem eius primarii, nam diametrum Lunae est quarta pars diametri Telluris et octogesima-prima pars eius massae.[nb 2] Luna densitate est secundus post Ion, satellitem Iovis. Ei est rotatio synchrona cum Tellure, semper eandem faciem exhibens; latus proximum obscuris maribus vulcanicis inter claras et antiquas crustae terras altas craterasque impactionis signatur. Luna est clarissima res in caelo post Solem, quamquam sua superficies revera est obscurissima, cuius albedo illius carbonis similis est. Sua eminentia in caelo suusque ordinarius vicium cyclus, post tempora prima, faciunt ut Luna culturam humanam, praecipue in arte, lingua, mythologia, et compositione anni, magnopere moveat. Vis gravitationis lunaris aestus oceanicos et minutam diei productionem efficit. Hodiernum Lunae spatium orbitale, circa decies triplus diametrum Telluris, facit ut Luna, paene eiusdem magnitudinis Solis in superficie Telluris apparens, faciem Solis paene subtiliter per totam solis defectionem contegat.

Luna est solum corpus caeleste in quo homines ex navi spatiali egressi sunt. Programma Lunare Unionis Sovieticae fuit primum quod Lunam attigit, in robotica navi spatiali anno 1959, sed Programma Apollo NASA Civitatum Foederatarum solas missiones frequentatas confecit, quarum prima fuit Apollo 8, missio quae circa Lunam anno 1968 mota est, et inter reliquas fuerunt sex astronautarum egressus lunares inter 1969 et 1972, quorum primus fuit Apollo 11. Hae missiones plus quam 380 chiliogrammata talia saxorum lunarium rettulerunt qualem saxum Genesis, quae adhibita sunt ad evolvendam geologicam originis Lunae (putatur se formavisse abhinc annorum circa 4.5 billiones per impactionem gigantem, Tellurem implicantem), formationis eius compositionis internae, et eius historiae insequentis intellegentiam.

Missione Apolline 17 anno 1972 confecta, Luna solum a roboticis navibus spatialibus visitata est, insigniter ab ultimo Lunokhod, errone Sovietico. Post 2004, Iaponia, Sina, India, Civitates Foederatae, et Europaeum Spatii Ministerium res quae circa Lunam moventur miserunt. Hae naves spatiales inventum glaciei lunaris in crateris perpetuo umbrosis ad polos et in regolitho lunari adligatae confirmare adiuverunt. Futurae missiones ad Lunam ab hominibus navigatae intentae sunt, inter quas conatus gubernationum publicarum et hominum privatorum. Luna omnibus civitatibus, sub condicionibus Foederis Spatii (Anglice Outer Space Treaty), libera manet, ut omnes eam pro propositis pacatis explorent.

  1. Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009.
  2. M. H. M. Morais et A. Morbidelli, "The Population of Near-Earth Asteroids in Coorbital Motion with the Earth," Icarus 160 (1) (2002): 1–9. bibcode = 2002Icar..160....1M. doi 10.1006/icar.2002.6937.


Lapsus in citando: <ref> tags exist for a group named "nb", but no corresponding <references group="nb"/> tag was found


© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search