Personalitas

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Personalitas^[1] est proprietas animae cuiusque hominis. Origo huius notionis est e persona in significatione faciei quae dignitatem humanam repraesentare putatur.

In historia persona ex Graece πρόσωπον ('prósopon') est et primum a Boethio ut "naturae rationalis individua substentia" deide ratio trinitatis Thomas Aquinas erat quae notionem "personalitas" decravit. Immanuel Kantius personalitatem causam dignitatis humanae definit in sua ethica et ontologia, quae non medium tractare potest, sed semper ut finis dignam revereri fas est.^[2] Etiam Emmanuel Levinas a personalitate ad suam propriam ethicam faciei decrevit.

Personalitas in iuribus humanis est, et dignitas putatur in Universa Iurum Humanorum Declaratione (articulis 22 et 29) et Yogyakartae Principiis (principium 3). In psychiatria perturbationes personalitatis descriptae sunt.

Nexus interni