Verona

Vide etiam paginam discretivam: Verona (discretiva).

Vērōna^[1]^[2] (-ae, f.) est urbs Italiae et municipium, circiter 259 960 incolarum, ad ripas fluminis Athesis in regione Venetia situm, caput provinciae Veronensis atque sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae. Omnium urbium Italiae Verona est duodecima quod ad numerum incolarum pertinet. Ob architecturam et formam urbanam per duo millennia sine interruptione evolutas urbs Veronensis in indice hereditatis mundialis UNESCO anno 2000 inscripta est. Urbani Veronenses^[3] appellantur.

Homines mediaevales qui situm Veronae haud sciverunt nomen tantum cognoverunt e rege illo Theoderico quem epici Theodisci Dietrich von Bern, scil. "Theodericum Veronensem" appellabant, atque propter regem Langobardorum Alboinum Veronae iussu mulieris suae anno 572 necatum. Simili modo nomen huius urbis cognoscunt recentiores ob res litterarias. Dantes Alagherius "Paradisum" suum (tertiam partem Divinae Comoediae) Canfrancisco Scaligero, domino Veronae, dicavit.^[4] Historia ludi scaenici Shakesperiani (e fabula Italica conversi) de Romeo et Iulietta, familiarum Veronensium prolibus, Veronae in urbe evolvitur.

↑ De vocalibus longis cf. Catullum 35.3, 67.34, 68.2. "Verona" hodie Italice et Venetice. Graece Οὐήρωνα, Οὐήρων, Βερώνη (Ptolemaeus, Geographia 3.1.31; Strabo, Geographica 4.6.8, cf. 5.1.6; Procopius, Bellum Gothicum 2.29, 3.3, &c.)
↑ "Verona, Colonia Augusta Verona, Veronensis, Veronensium urbs, Veronia, Vicentinus (!)": J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) [https://www.bavarikon.de/object/bav:BSB-MDZ-00000BSB00050912 1 2 3}
↑ Tacitus, Historiae 3.8
↑ Dantes Alagherius, Epistulae 17; cf. Divina Comoedia "Paradisus" 17.76-78 et alibi

[1] De vocalibus longis cf. Catullum 35.3, 67.34, 68.2. "Verona" hodie Italice et Venetice. Graece Οὐήρωνα, Οὐήρων, Βερώνη (Ptolemaeus, Geographia 3.1.31; Strabo, Geographica 4.6.8, cf. 5.1.6; Procopius, Bellum Gothicum 2.29, 3.3, &c.)

[graesse-2] "Verona, Colonia Augusta Verona, Veronensis, Veronensium urbs, Veronia, Vicentinus (!)": J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) [https://www.bavarikon.de/object/bav:BSB-MDZ-00000BSB00050912 1 2 3}

[3] Tacitus, Historiae 3.8

[4] Dantes Alagherius, Epistulae 17; cf. Divina Comoedia "Paradisus" 17.76-78 et alibi

[1]

[2]

[3]

[4]