Vigil

Vigil (-is, m.) seu biocolyta (-ae, m.) seu custos (-odis, m.) publicus ^[1] hodie dicuntur varii custodes quorum munus est securitatem publicam protegere, cives compellendo vi legitima leges oboedire, ordinem socialem servantes. Etiam vigil est siphonarius^[2], qui ignis exstinguit nam hic tractatur qui securitatem custodet. Theodorus Meyer in libro anno 1900 edito administrationem disciplinae publicae etiam quod ipse dicit "vulgo nomine 'politia' (Polizei, Police)" reddit.

In Augustini confessione, politiae vocabulum apparet quod verbum in illius temporis linguam Germanicam vulgo nomine Polizei conversum est. "Interim non dissipat politiam aut oeconomiam, sed maxime postulat conservare tamquam ordinationes Dei et in talibus ordinationibus exercere caritatem: "und stößt weltliches Regiment, Polizei und Ehestand nicht um, sondern will, daß man solches alles halte als wahrhaftige Ordnung, und in solchen Ständen christliche Liebe [und rechte gute Werke] beweise. Textus Germanicus quoddammodo longior est quam Latinus.