Tadbir urus baik

Tadbir urus baik/Tatakelola yang baik ialah proses mengukur bagaimana institusi awam menjalankan hal ehwal awam dan mengurus sumber awam serta menjamin realisasi hak asasi manusia dengan cara yang pada asasnya bebas daripada penyalahgunaan dan korupsi, serta dengan mengambil kira kedaulatan undang-undang. Tadbir urus ialah "proses membuat keputusan dan proses di mana keputusan dilaksanakan (atau tidak)".^[1] Tadbir urus dalam konteks ini boleh digunakan untuk tadbir urus korporat, antarabangsa, nasional, atau tempatan^[1] serta interaksi antara sektor masyarakat yang lain.

Konsep "tadbir urus baik" itu muncul sebagai model untuk membandingkan ekonomi/badan politik yang tidak berkesan dengan ekonomi/badan politik yang berdaya maju.^[2] Konsep ini berpusat pada tanggungjawab pemerintah dan badan-badannya untuk memenuhi keperluan orang ramai berbanding kumpulan terpilih dalam masyarakat. Oleh kerana negara yang sering digambarkan sebagai "paling berjaya" ialah negara demokrasi liberal uamg tertumpu di Eropah dan Amerika, piawaian tadbir urus yang baik sering mengukur institusi negara lain berbanding negara-negara ini.^[2] Organisasi bantuan dan pihak berkuasa negara maju selalunya akan menumpukan maksud "tadbir urus baik" kepada satu set keperluan yang mematuhi agenda organisasi, menjadikan "tadbir urus baik" sebagai bayangan kepada banyak perkara yang berbeza dalam pelbagai konteks yang berbeza.^[3][4][5]