Abdij van Sankt Gallen

Abdij van Sankt Gallen
Werelderfgoed cultuur
Luchtfoto
Land	Zwitserland
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	ii, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	268
Inschrijving	1983 (7e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

De Abdij van Sankt Gallen is een abdij in de Zwitserse stad Sankt Gallen en is een van de Zwitserse werelderfgoederen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. De abdij staat sinds 1983 op deze lijst.

De abdij ligt in het kanton Sankt Gallen in Oost-Zwitserland.

De benedictijner abdij van Sankt Gallen is een Karolingisch klooster. Het was vanaf de 8e eeuw tot aan de secularisatie in 1805 een van de belangrijkste kloosters in Europa. Zijn bibliotheek is een van de grootste en oudste van de wereld en bevat onschatbare manuscripten zoals de oudste architectonische tekening op perkament uit 820. Van 1755 tot 1768 is het klooster herbouwd in barokke stijl.

De kathedraal en de bibliotheek zijn dé exponenten van dit complex, die activiteiten uit de 12e eeuw weerspiegelen.

In 612 stichtte de Ierse monnik Gallus een christelijke cel aan de rivier de Steinach. Gallus is de naamgever van de abdij, de stad Sankt Gallen en het kanton Sankt Gallen. De stichter van het klooster 719 was Othmar^[1], die werd aangezet door Karel Martel. Op een tekening van 820, het kloosterplan van Sankt Gallen, zijn de bibliotheek en de kloostertuin te zien. De tekening is geïdealiseerd. Lang werd dit beschouwd als het officiële model van een Karolingisch klooster. De kruidentuin op de tekening inspireerde velen voor de eigen tuin. In de 20e eeuw zijn er naar voorbeeld van het kloosterplan bij kerken kruidentuinen aangelegd. Het klooster was direct een centrum waar christelijke en wetenschappelijke teksten van een hoog gehalte ontstonden.

1. ↑ (de) Biografie van Otmar von Sankt Gallen. heiligenlexikon.de. Gearchiveerd op 30 september 2023. Geraadpleegd op 9 december 2023.