Artikelen van Confederatie

Dit artikel is een deel van de serie over de Grondwet van de Verenigde Staten

Preambule en artikelen

Preambule

I · II · III · IV · V · VI · VII

Amendementen

Bill of Rights

1 · 2 · 3 · 4 · 5 · 6 · 7 · 8 · 9 · 10

Overige

11 · 12 · 13 · 14 · 15 · 16 · 17 · 18 · 19 20 · 21 · 22 · 23 · 24 · 25 · 26 · 27

Niet-geratificeerde amendementen

Congresverdeling · Adellijke titels · Corwin · Kinderarbeid · Gelijke rechten · Stemrecht in het District of Columbia

We the People

De Artikelen van Confederatie (Engels: Articles of Confederation and Perpetual Union, kortweg Articles of Confederation) was de eerste wettelijke regeling waaronder de Verenigde Staten van Amerika werden bestuurd.

Al vroeg tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog begon het Continental Congress, het Congres van de Verenigde Staten, met het opstellen van een document dat de grondslag moest vormen voor het bestuur van de jonge natie. Toen Richard Henry Lee, lid van het Congres, de resolutie introduceerde die uiteindelijk de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring zou worden, stelde hij tevens voor om een plan op te stellen om de Confederatie van staten te besturen. John Dickinson, vertegenwoordiger van Delaware, werd daarna aangesteld om een comité te leiden voor dit doel.

Het Congres debatteerde ruim een jaar aleer op 15 november 1777 de Artikelen van Confederatie werden aangenomen. Daarna duurde het nog bijna vier jaar voordat alle 13 staten het document hadden geratificeerd. Nadat Maryland het op 1 maart 1781 had geratificeerd werden de Artikelen van kracht. De tekst was onder meer geïnspireerd door de Unie van Utrecht.