Basilica van Constantijn

Basilica van Constantijn
Onderdeel van de werelderfgoedinschrijving: Romeinse monumenten, Dom en Onze-Lieve-Vrouwekerk van Trier
Basilica van Constantijn
Land	Duitsland
UNESCO-regio	Europa en Noord-Amerika
Criteria	i, iii, iv, vif
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr.	367
Inschrijving	1986 (10e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

De Basilica van Constantijn (Duits: Konstantinbasilika; Latijnse naam: Aula Palatina) is een Romeinse basilica in de Duitse stad Trier. Het uit Romeinse baksteen opgetrokken bouwwerk kwam waarschijnlijk omstreeks 310 tot stand, tijdens de regeringsperiode van keizer Constantijn de Grote. Aanvankelijk deed het dienst als ontvangstzaal (aula) van het keizerlijk paleis; later werd het een versterkte Frankische burcht, daarna werd het onderdeel van het paleis van de aartsbisschoppen van Trier. In de 19e eeuw werd het gehavende gebouw hersteld en in gebruik genomen als kerkgebouw van de Evangelisch-Lutherse gemeente. Na de Tweede Wereldoorlog werd de bij een bombardement zwaar beschadigde basilica gerestaureerd.

De Basilica van Constantijn geldt als de grootste, intact gebleven overdekte ruimte uit heel de Romeinse oudheid, groter dan het Pantheon in Rome. Het is tevens het oudste, nog bestaande kerkgebouw van Duitsland.^[bron?] Naast het liturgisch gebruik is het gebouw een toeristische trekpleister. Sinds 1986 is de basilica onderdeel van het UNESCO werelderfgoedensemble 'Romeinse bouwwerken, Dom en Onze-Lieve-Vrouwekerk in Trier'.