Britse literatuur

Britse literatuur verwijst naar literatuur die in verband gebracht wordt met het Verenigd Koninkrijk, het eiland Man en de Kanaaleilanden, alsook met literatuur uit Engeland, Wales en Schotland voorafgaand aan de vorming van het Verenigd Koninkrijk.

Verreweg het grootste deel van de Britse literatuur is geschreven in het Engels, maar er bestaat ook een omvangrijk corpus van werken geschreven in het Latijn, Welsh, Schots Iers, Schots, Cornisch, Manx, Jèrriais, Dgèrnésiais en andere talen. Noord-Ierland maakt deel uit van een literaire traditie in het Engels, en Ulster in het Schots en Iers. Daarbij kan opgemerkt worden dat Ierse schrijvers ook een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van Engelstalige literatuur.

De literatuur in de Keltische talen van de eilanden vormt de oudste overgeleverde literatuur in een volkstaal in Europa. Zo strekt de De Welshe literaire traditie zich uit van de 6e eeuw tot de 21e eeuw. De oudste Welshe literatuur behoort echter niet tot het grondgebied dat wij vandaag de dag als 'Wales' kennen, maar eerder tot het noorden van Engeland en het zuiden van Schotland. Maar ook al dateert het uit de 6e, 7e en 8e eeuw, het overleeft slechts in 13e- en 14e-eeuwse kopieën van manuscripten.