Constante van Planck

De constante van Planck, aangeduid met ${\displaystyle h}$, is een natuurkundige constante die voorkomt in alle vergelijkingen van de kwantummechanica. De constante is later genoemd naar de natuurkundige Max Planck, die haar in 1900 invoerde bij zijn verklaring van de straling van zwarte stralers.

De constante van Planck ${\displaystyle h}$ is ingevoerd voor het verband tussen frequentie ${\displaystyle \nu }$ (Griekse nu^[1]) en energie ${\displaystyle E}$ voor een lichtkwantum (foton) volgens:

${\displaystyle E=h\,\nu }$

1. ↑ Ook ${\displaystyle f}$ komt voor als symbool voor de frequentie.