Dwaling is een onjuiste indruk of opvatting als gevolg van een onjuiste voorstelling van zaken door een ander, in het burgerlijk recht meestal bij koopovereenkomsten. En deze onjuiste indruk of opvatting (d.w.z. de dwaling) moet zo essentieel zijn, dat zonder deze onjuiste indruk of opvatting de overeenkomst niet was gesloten. In common law wordt dit omvat door misrepresentation en mistake.
De wettelijke regeling van dwaling voor het Nederlands burgerlijk recht staat in artikel 228 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek (art. 6:228 BW). Met de wederpartij wordt in dit artikel degene bedoeld, die een onjuiste voorstelling van zaken geeft en de vernietigbare rechtshandeling verricht.
Het begrip dwaling bestaat ook in het strafrecht.
Bij justitiële dwaling werd met een rechterlijke uitspraak geen recht gesproken, maar iemand (veelal een verdachte in een strafzaak) door de uitspraak bij nader inzien juist onrecht aangedaan, zoals door een onterechte, schuldloze veroordeling, terwijl diegene bij een andere gang van zaken of een tijdig bekend worden van bepaalde feiten niet veroordeeld zou zijn.
Het equivalent in het Nederlandse bestuursrecht is misslag.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search