Frisdrank

Frisdrank is het in 1956 door reclamemaker Dick Schiferli^[1][2] bedachte woord voor koolzuurhoudende limonade. Het wordt ook wel priklimonade, prik of fris genoemd. In ruimere zin worden, volgens de Nederlandse Warenwet, ook niet-koolzuurhoudende limonades, sportdranken en energiedranken tot de frisdranken gerekend.

Een typische frisdrank bestaat uit koolzuurhoudend water waaraan aroma's (of echte vruchten-extracten) en eventueel andere hulpstoffen zijn toegevoegd, met in de regular variant toegevoegde suiker, en in de no sugar / light variant(en) kunstmatige zoetstoffen. Deze laatste hebben veel minder calorieën, vaak verwaarloosbaar weinig.

Frisdrank behoort tot de rode zone van de voedingsdriehoek (oftewel, het komt daar niet in voor).

In het Surinaams-Nederlands wordt deze drank 'soft' genoemd, afgeleid van het Engelse softdrink.^[3]

Van 1984 tot 2015 was in Hilvarenbeek het Nationaal Likeur & Frisdrankenmuseum Isidorus Jonkers gevestigd.

1. ↑ (nl) Dr. Kuitenbrouwer - Spinnenoverlast op afroep. Weblog Taalkliniek 17 juli 2011.
2. ↑ (nl) Henk van Gelder - Verordonnerende reclame. NRC.nl 22 mei 2001. Gearchiveerd op 28 mei 2023.
3. ↑ DBNL, Neerlandia. Jaargang 98 · dbnl. DBNL. Gearchiveerd op 27 april 2021. Geraadpleegd op 27 april 2021.