Hervormd Esperanto

Esperanto
Taal
Akademio de Esperanto · Grammatica · Woordenboek · Esperantologie · Alfabet · Fundamento · PMEG
Verenigingen
Akademio Internacia de la Sciencoj · UEA · TEJO · BEMI · Esperanto Nederland · NEJ · Vlaamse Esperantobond · FLEJA · OSIEK · Internationale Katholieken
Geschiedenis
L.L. Zamenhof · Tijdlijn · Verklaring van Boulogne · Ata-ita-crisis · Neutraal Moresnet · Manifest van Praag · Bona Espero · Esperantostad
Esperantocultuur
Esperanto-bijeenkomst · Radio · Internacia Televido · Finvenkismo · Homaranismo · Kabei · Pasporta Servo · Politiek · La Espero · Stelo · Symbolen · Esperantist · UK · IJK · Moedertaalsprekers · Vlag · Zamenhofdag
Esperantoliteratuur
PIV · Auteurs · Esperantostrips · Esperantotijdschrift
Kritiek op het Esperanto
Hervormd Esperanto · Esperantido · Eurokloon
Portaal    Esperanto

Het Hervormd Esperanto was een poging, in 1894, tot herziening van het Esperanto. Het is de enige complete Esperantido die door de bedenker van Esperanto zelf, L.L. Zamenhof, bedacht werd. Hoewel Zamenhof er de voorkeur aan gaf iedere discussie over veranderingen te vermijden, werd hij flink onder (financiële) druk gezet om te reageren op verschillende hervormingen die door anderen voorgesteld waren. Schoorvoetend besloot hij om zelf een hervormd dialect voor te stellen en nam het op zich om de gemeenschap verder te begeleiden, of de hervormingen nou wel of niet aangenomen zouden worden.

Hoewel Zamenhof zijn herziening aanvankelijk een poging noemde om de taal te herscheppen in het licht van zes jaar praktische ervaring, werden de veranderingen door vrijwel niemand uit de Esperanto-gemeenschap in zijn geheel aanvaard. Zamenhof verwierp zelf later het hele project en beschreef het jaar 1894 als een 'verspild jaar'. In 1907 weigerde hij iedereen die de hervormingen wilde publiceren toestemming te geven. In 1929 werd deze weigering door Dietterle als reden aangegeven voor het weglaten van details over het project uit zijn bundel van Zamenhofs verzameld werk, originala verkaro.

Enkele van de voorgestelde wijzigingen — zoals het vervangen van de meervoudsuitgang -oj door de uitgang -i, het verwijderen van diakritische tekens en het verwijderen van de aanpassing van bijvoeglijke naamwoorden aan het zelfstandig naamwoord — werden gebruikt in het hervormingsproject Ido in 1907, maar deze werden ook niet geaccepteerd door de Esperanto-gemeenschap en de taal is weinig veranderd sinds Zamenhofs publicatie van Fundamento de Esperanto in 1905.