Indonesische massamoord van 1965-66

Soeharto (rechts) op de begrafenis van de bij de poging tot staatsgreep vermoorde generaals

De massamoord in Indonesië in 1965-66 was een anticommunistische zuivering die volgde op de mislukte staatsgreep door de zogenaamde 30 September-Beweging. De meest gangbare schatting van het aantal doden is 500.000 tot 1 miljoen.[1] De zuivering was een keerpunt waarin de Communistische Partij van Indonesië (Partai Komunis Indonesia, PKI) werd vernietigd en Indonesië overging naar de "Nieuwe Orde"; president Soekarno werd vervangen door generaal Soeharto die, gesteund door het leger, tussen 1967 en 1998 als dictator de macht bleef uitoefenen.[2]

De communisten kregen de schuld van de op 30 september 1965 gepleegde mislukte staatsgreep en werden vervolgens uit het sociale, politieke en militaire leven verbannen, terwijl de communistische partij werd verboden. De massamoorden begonnen veertien dagen na de staatsgreep, bereikten hun hoogtepunt aan het einde van het jaar, namen vanaf begin 1966 af en eindigden in maart. Ze begonnen in de hoofdstad Jakarta en verspreidden zich naar Centraal- en Oost-Java en later naar Bali. Duizenden soldaten en lokale milities vermoordden (vermeende) leden van de PKI.

De massamoord werd heimelijk gesteund door westerse regeringen, vooral de Verenigde Staten, Verenigd Koninkrijk en Australië. Zweden stuurde wapens en de CIA stuurde het leger een lijst van 5.000 (vermeende) communisten. Journalisten werd de toegang tot Indonesië ontzegd, zodat de westerse pers zich in haar berichtgeving vooral baseerde op de positieve verslagen van de westerse ambassades over de machtsovername door het leger en generaal Soeharto.

Volgens een bekend geworden geheim rapport van de Amerikaanse Central Intelligence Agency (CIA) valt de massamoord onder de "grootste massamoorden van de twintigste eeuw, samen met de Sovjetzuiveringen van de jaren 1930, de nazi-massamoorden tijdens de Tweede Wereldoorlog en het maoïstische bloedbad van de vroege jaren 50."[3]

  1. Schrijfactie Indonesië: straffeloosheid voor massamoorden 1965-1966, Amnesty International
  2. Frank J. Coppa (2006). Encyclopedia of Modern Dictators: From Napoleon to the Present. Peter Lang Publishing, p. 296.
  3. David A. Blumenthal (2008). The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence Or Institutionalised Vengeance?. Martinus Nijhoff Publishers, [1].

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search