Joodse visies op het christendom

Deel van een serie van artikelen over

Jezus

Visies op Jezus, zie: christelijke visies islamitische visies joodse visies overige religies historisch-kritisch

Vrijwel alle personen die een centrale rol speelden in het ontstaan van het christendom waren Joods. De joodse religie was al vele eeuwen voor Christus ontstaan, te midden van volkeren die in de ogen van het jodendom afgoden dienden. Afwijkende opvattingen over de jood Jezus en zijn leer hebben tot de grote verschillen tussen jodendom en christendom geleid. Onder meer Maimonides en rabbi Jacob Emden schreven uitvoerig over Jezus. In de afgelopen decennia (v.a. 1970) is er overigens een groeiend aantal Messiasbelijdende Joden.

In de middeleeuwen werden joodse geschriften aan katholieke censuur onderworpen, met gevolg dat passages over Jezus geschrapt moesten worden. Jezus komt voor in de Gemara (al wordt betwijfeld of het hier om dezelfde persoon gaat), een onderdeel van de Talmoed dat is ontstaan in de eerste zes eeuwen van onze jaartelling. Zijn naam is hier Yeshu Ha-Notzri (Jesjoe Ha-Notzri) en hij wordt gezien als iemand die vergeten dient te worden. Deze opvatting staat haaks op die van het christendom, dat de jood Jezus als messias belijdt en in de joodse profeten gelooft, die over een joodse messias profeteren. Dit heeft tot gevolg dat de joodse visies op het christendom heel anders zijn dan de christelijke visies op het jodendom. Verder wordt Jezus genoemd in de Tosefta.

Daar komt bij dat het jodendom zeer praktisch van aard is. Centraal in het jodendom staat de joodse wet (bijvoorbeeld inzake voedsel, gebed, feestdagen en omgang met gasten en zakenrelaties) die men moet vervullen om God te dienen. Het christendom is bij de uitvoering van de joodse wetten slechts zelden relevant.^[1]

Bovendien zijn christelijke geschriften in het jodendom niet van belang.

In veel gevallen zijn de visies op het christendom kritisch. De vele vervolgingen van joden uit naam van het christendom hebben bovendien vaak voor een aversie jegens het christendom geleid. Dat wil echter niet zeggen dat alle joden deze visies delen of dat ze op alle christenen van toepassing zijn. Veel joden zijn er zich van bewust dat er christenen zijn die de joden welgezind waren. Niet alleen in het verre verleden, maar ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, waren er christenen die zich door hun geloof en christelijke waarden geïnspireerd voelden om onderdak of hulp aan joden te verlenen, soms met gevaar voor eigen leven. Ook tegenwoordig worden de vele christelijke solidariteitsacties zoals de christelijke ambassade in Jeruzalem gewaardeerd door seculiere en liberale joden, maar niet door de meeste religieus-orthodoxe stromingen.

1. ↑ (en) Why Jews Cannot Accept the New Testament. Jews for Judaism (16 november 2016). Geraadpleegd op 27 februari 2024.