Kinder-lyck

'Kinder-lyck' is een gedicht uit 1632 van Joost van den Vondel naar aanleiding van het overlijden van zijn zoontje Constantijn. Het vers is deels geschreven vanuit het perspectief van het overleden kind, dat inmiddels een engel is en zich afvraagt waarom iedereen zo treurig is. Het gedicht sluit af met de beroemd geworden regel Eeuwigh gaat voor oogenblick. Het gedicht werd opgenomen in de bundel Verscheide Gedichten uit 1644. Volgens literatuurcriticus Kees Fens ligt de kracht van het vers in de verrassende omslag van drie vrij zwakke kinderlijke strofen naar een sterke slotstrofe vol wijsheid.

Het gedicht heeft blijvende bekendheid verworven en is van invloed geweest op andere dichters die een kind te betreuren hadden, zoals Hubert Kornelisz. Poot en de negentiende-eeuwse dichter Hendrik Tollens.