Koninkrijk Ierland

Kingdom of Ireland
	In personele unie met Engeland
(Details)	(Details)
Kaart
	Het Koninkrijk Ierland in 1789
Algemene gegevens
Hoofdstad	Dublin
Talen	Engels, Iers
Religie(s)	Rooms-katholiek, Anglicaans
Regering
Regeringsvorm	Monarchie
Dynastie	Huis Tudor (1541-1603); Stuart (1603-1694, 1702-1714); Oranje-Nassau (1689–1702); Hannover (1714-1801)
Staatshoofd	Koning

Het koninkrijk Ierland was een staat in West-Europa – feitelijk een kroondomein van de Engelse koning – van 1542 tot 1 januari 1801, toen Ierland werd verenigd met het Koninkrijk Groot-Brittannië tot het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland.

De staat werd geregeerd door de koningen van Engeland en (vanaf 1707) Groot-Brittannië. Het land was daardoor in personele unie met Engeland (1541-1707), Schotland (1603-1707), Groot-Brittannië (1707-1801) en Hannover (1714-1801).

Het Ierse parlement, met een lagerhuis (House of Commons) en hogerhuis (House of Lords), zetelde in Dublin. Het Ierse parlementsgebouw uit 1729 was het eerste parlementsgebouw ter wereld dat speciaal voor dat doel was gebouwd.

De feitelijke macht was echter in handen van de gouverneur, de Lord Lieutenant of Lord Deputy, ook wel viceroy (onderkoning) genoemd. Hij bestuurde Ierland in naam van de koning. Deze functie was traditioneel in handen van de earls van Kildare.

De arme, voornamelijk rooms-katholieke bevolking van Ierland werd bestuurd door een kleine protestantse, Iers-Engelse elite. Dit leidde tot gewelddadige conflicten, waaronder de opstanden in 1641, 1689-1691 en 1798.

↑ Vanaf 1707 in personele unie met Groot-Brittannië

[1] Vanaf 1707 in personele unie met Groot-Brittannië

[1]