Koninkrijk der Nederlanden

Koninkrijk der Nederlanden
Kaart
Basisgegevens
Officiële landstaal Nederlands, Fries, in de Caribische landen ook Papiaments en Engels
Hoofdstad Amsterdam
Regeringsvorm constitutionele monarchie met een parlementair stelsel
Staatshoofd koning Willem-Alexander
Regeringsleider minister-president Dick Schoof[n 1]
Religie 50% christelijk
5,7% moslim
0,6% hindoe
1,7% overige gezindten
42% geen gezindte/niet opgegeven
Oppervlakte 42.201 km²[1]
Inwoners 16.390.941 (2002-'11)[2]
17.595.017 (2020)[3] (416,9/km² (2020))
Overige
Volkslied Wilhelmus
Munteenheid euro, Antilliaanse gulden, Arubaanse florin, Amerikaanse dollar (EUR, ANG, AWG, USD)
UTC −4 en +1 (zomertijd +2)
Nationale feestdag 27 april (Koningsdag)
Web | Code | Tel. .nl .an .aw .cw .sx .bq | NLD (BES), ABW, CUW en SXM | 31, 599, 297 en 1-721
Portaal  Portaalpictogram  Landen & Volken
Presentatie van het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden in 1954

Het Koninkrijk der Nederlanden, dat bestaat sinds 1813, is een soevereine staat waarbinnen sinds 2010 vier landen worden onderscheiden: Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten. Deze landen zijn nominaal gelijkwaardige onderdelen van het koninkrijk, maar met verschillende staatkundige posities: de Caribische landen zijn autonoom door het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden, sinds 1954 het leidende document voor het koninkrijk, maar ze beslissen ook mee over door het Statuut benoemde koninkrijksaangelegenheden, voor zover die aangelegenheden deze drie gebieden raken.

Het koninkrijk wordt bestuurd door de instellingen die in het Statuut worden genoemd en in de Grondwet voor het Koninkrijk der Nederlanden zijn geregeld. Voor het bestuur over Nederland gelden de bepalingen van de Grondwet. De Grondwet is ouder dan het Statuut en was tot 1954 het leidende document van het koninkrijk. Nog steeds is het echter (volgens artikel 5 van het Statuut) het document dat de in het Statuut genoemde instellingen van het koninkrijk constitueert en regelt behoudens aanvullingen in het Statuut voor Koninkrijksaangelegenheden die Aruba, Sint Maarten of Curaçao raken of worden geacht te raken.

Daarom treedt Nederland, de jurisdictie waar de Grondwet de staatsinrichting bepaalt, als enige van de vier landen, naar binnen en naar buiten op in de hoedanigheid van het Koninkrijk der Nederlanden. Deze unieke regeling maakt dat er wel wordt gesproken over een verband met federale trekken.[4][5] Aruba, Curaçao en Sint Maarten kennen elk een eigen Staatsregeling. Het zwaartepunt in de verhoudingen berust zowel feitelijk als juridisch bij Nederland of beter gezegd de grondwettelijke instellingen.[6] Het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van 28 oktober 1954 bevat de hoogste staatsregeling van het koninkrijk.[7]

Van 1954 tot 1975 was ook Suriname een autonoom land binnen het koninkrijk. De Nederlandse Antillen waren een autonoom land van 1954 tot hun opheffing in 2010.


Citefout: Er bestaat een label <ref> voor de groep "n", maar er is geen bijbehorend label <references group="n"/> aangetroffen

  1. Gegevens verkregen door optellen van de verschillende landen.
  2. a b Censussen opgeteld van Aruba, Curaçao, Nederland en Sint Maarten (land)
  3. Niet-officiële schatting CIA Factbook juli 2020, berekend door US Bureau of the Census (gearchiveerd)
  4. C.A.J.M. Kortmann: Constitutioneel Recht, blz. 33: De vierde bron van Nederlands constitutioneel recht vormt het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden. [...] Het is te beschouwen als de grondwet van een samenwerkingsverband dat trekken heeft van een bondsstaat. [...] In de hiërarchie van normen staat het Statuut boven de Grondwet. Volgens artikel 5, tweede lid, Stat. immers neemt de Grondwet de bepalingen van het Statuut in acht.
  5. L. Prakke & C.A.J.M. Kortmann (red.): Het staatsrecht van de landen van de Europese Unie, blz. 561 e.v.: "Het Koninkrijk der Nederlanden is een verband met federale trekken tussen Nederland (het 'Rijk in Europa'), de Curaçao, Sint Maarten en Aruba. [...] De onderdelen (de 'landen') van het Rijk zijn autonoom, zo kennen ze elk een eigen staatsregeling. [...] De hoogste bronnen van constitutioneel recht zijn het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden van 1954, en enkele internationale verdragen inzake de mensenrechten."
  6. K.J. Kraan, ‘Koninkrijk der Nederlanden’, in: L. Prakke & C.A.J.M. Kortmann (red.): Het Staatsrecht van de landen van de Europese Unie, blz. 561 e.v.
  7. C.A.J.M. Kortmann & P.P.T. Bovend’Eert: Inleiding constitutioneel recht, blz. 166 e.v.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search