Lev Kamenev

Lev Kamenev
Geboren	18 juli 1883 Moskou, Keizerrijk Rusland
Overleden	25 augustus 1936 Moskou, Russische SFSR, Sovjet-Unie
Politieke partij	Communistische Partij van de Sovjet-Unie
Partner	Olga Kameneva
Voorzitter van het Centraal Uitvoerend Comité van het Congres der Sovjets van de Russische SFSR
Aangetreden	9 november 1917
Einde termijn	21 november 1917
Voorganger	Nikoloz Tsjcheidze
Opvolger	Jakov Sverdlov
Vicevoorzitter van de Raad van Volkscommissarissen van de Sovjet-Unie
Aangetreden	6 juli 1923
Einde termijn	16 januari 1926
Portaal    Politiek

Lev Borisovitsj Kamenev (Russisch: Лев Бори́сович Ка́менев) (Moskou, 18 juli 1883 - aldaar, 25 augustus 1936) was een Sovjet-Russisch politicus en eerste president van het communistische Rusland.

Lev Kamenev, geboren als Leo Rosenfeld, was afkomstig uit een welvarende Joodse familie. Kamenev sloot zich als student aan bij de Russische Sociaaldemocratische Arbeiderspartij (RSDAP). In 1903 werd hij lid van de bolsjewistische vleugel van de partij.

Kamenev werkte nadien als redacteur voor de Pravda en de Sotsial-demokrat. In 1914 werd Kamenev naar Siberië verbannen. Na de Februarirevolutie van 1917 kwam Kamenev vrij en werd hij lid van de sovjet van Sint-Petersburg. Na de Oktoberrevolutie werd hij voorzitter van het al-Russische Centrale Uitvoerende Comité van de Sovjets en werd daarmee het eerste staatshoofd van socialistisch Rusland. Hij trad spoedig terug, ten gunste van Jakov Sverdlov.

In 1919 werd Kamenev een van de vijf leden van het politbureau van de Russische Communistische Partij, zoals de bolsjewistische partij zich in 1918 noemde. Samen met Grigori Zinovjev en Jozef Stalin vormde hij een driemanschap gericht tegen Leon Trotski. In 1925 sloot hij met Zinovjev een verbond met Trotski, de zogenaamde Verenigde Oppositie, deze was gericht tegen Stalin en de Rechtse Oppositie. In 1926 won Stalin de machtsstrijd binnen de partij en staat en werd Kamenev gedegradeerd tot kandidaat-lid van het politbureau. Van 1926 tot 1927 was Kamenev ambassadeur in Italië. Na de moord op Sergej Kirov in 1934 werden zowel Kamenev als Zinovjev beschuldigd van betrokkenheid bij de moord. Beiden werden tijdens een schijnproces te Moskou veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf. In 1936 werd Kamenev ter dood veroordeeld omdat hij lid zou zijn geweest van een trotskistisch-zinovjevistisch centrum (daarmee wordt bedoeld dat Kamenev betrokken zou zijn geweest bij de één of andere samenzwering tegen Stalin).

In 1988 werd officieel bekendgemaakt dat alle beschuldigingen van toen ongegrond waren.