Mathilde van Toscane

Mathilde van Toscane
1046 - 1115
Mathilde van Toscane (ca.1115), Codex Vaticanus latinus 4922, Donizo Vaticaanse Bibliotheek
Markgravin van Toscane
Periode	1076 - 1115
Voorganger	Beatrix
Opvolger	Koenraad
Gravin-gemalin van Verdun
Periode	1071 - 1076
Voorganger	Godfried IV
Opvolger	Godfried V
Vader	Bonifatius III van Toscane
Moeder	Beatrix van Opper-Lotharingen

Mathilde van Toscane (Mantua, 1046 - Bondeno di Roncore, 1115)^[1], bijgenaamd la Grande Contessa ("de Grote Gravin"), was een van de machtigste en meest invloedrijkste vorsten in middeleeuws Italië.^[2] Ze heerste over een uitgestrekt territorium in Noord-Italië dat zich uitstrekte over Toscane, Emilia, Romagna en delen van Lombardije. Tijdens de hervormingsbeweging in de Katholieke Kerk van de 11e eeuw steunde ze de pausen volledig met diplomatieke en militaire inzet. Toen de Investituurstrijd losbarstte, het conflict tussen de Heilig Roomse keizer en de paus over de benoeming van bisschoppen, bleef ze ook achter de paus staan en kwam daarbij lijnrecht tegenover haar leenheer, de Duitse keizer, te staan.^[2] Toen ze in 1115 overleed liet ze een enorme erfenis na, maar ze kreeg geen kinderen en na haar dood zou het huis Canossa uitsterven en raakten haar bezittingen verdeeld tussen de keizer en de paus.

1. ↑ Annales Cremonenses 1115 (= Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, XXXI, Hannover, 1903, p. 3), Thomas Tuscus, Gesta imperatorum et pontificum (= G.H. Pertz (ed.), Monumenta Germaniae Historica, Scriptores, XXII.2, Hannover, 1872, p. 700).
2. ↑ ^{a b} The Editors of Encyclopædia Britannica, "Matilda of Canossa" in Encyclopædia Britannica, geraadpleegd op 2016-09-25. Gearchiveerd op 9 juni 2023.