Overeenkomst (Nederland)

De overeenkomst is een rechtsfiguur in het burgerlijk recht die wereldwijd voorkomt. Het is de belangrijkste bron van verbintenissen. In Nederland wordt als definitie gebruikt: "Een overeenkomst in de zin van deze titel is een meerzijdige rechtshandeling, waarbij een of meer partijen jegens een of meer andere een verbintenis aangaan" (art. 6:213 lid 1 BW). Een overeenkomst komt tot stand door wilsovereenstemming, een aanbod van een partij en de aanvaarding daarvan door een andere partij (art. 6:217 BW). Voor de totstandkoming van overeenkomsten langs electronische weg ("online"), digitale overeenkomsten genoemd, gelden enkele bijzondere regels (art. 6:227a-c BW).^[1] Naast verbintenissen uit overeenkomst onderscheidt men verbintenissen uit de wet.

1. ↑ Regels voor digitale overeenkomsten. commission.europa.eu. Geraadpleegd op 30 november 2023.