Palestijnse Bevrijdingsorganisatie

De Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, meer bekend onder de Engelse afkorting PLO (Palestine Liberation Organization; Arabisch: منظمة التحرير الفلسطينية; Munazzamat al-Tahrir al-Filastiniyyah) is een koepelorganisatie van Palestijnen die streven naar een eigen staat. De organisatie werd opgericht in 1964. Men wilde aanvankelijk geheel Palestina terug, waaruit een groot deel van de Palestijns-Arabische bevolking was gevlucht/verdreven/niet terug toegelaten^[1][2] (nog eens in 1967). Na 1988 ging het om een eigen staat in de in 1967 door Israël bezette gebieden^[3]. Terwijl het verzet aanvankelijk voornamelijk de vorm had van een gewapende strijd (in de jaren '60 en '70 werden ook terreurdaden gepleegd), ging het later via een politieke dialoog.

De PLO werd in 1994 van de lijst terroristische organisaties van het Amerikaanse State Department gehaald^[4]. De Oslo-akkoorden leidden tot erkenning van de PLO door Israël (en de VS) als 'wettige vertegenwoordiger van het Palestijnse volk'. Tegelijk kwam er door deze akkoorden een beperkt Palestijns zelfbestuur in delen van de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook in de vorm van de Palestijnse Autoriteit. Dit orgaan, deels uit dezelfde personen bestaand, is sindsdien veel meer op de voorgrond komen te staan dan de PLO.

1. ↑ The Ethnic Cleansing of Palestine, Ilan Pappé, Oneworld Public, Oxford, 2006
2. ↑ The Birth of the Palestinian Refugee Problem, Benny Morris
3. ↑ "the territories", de Westelijke Jordaanoever, Arabisch Oost-Jeruzalem en de Gazastrook
4. ↑ https://www.cfr.org/backgrounder/terrorist-groups-and-political-legitimacy [En]