Praxeologie

Praxeologie is de wetenschapsopvatting van de Oostenrijkse school, een minderheidsopvatting binnen de economische wetenschap. In deze visie wordt de economie voorgesteld als een logische wetenschap, waarin vanuit axioma's (grondslagen die 'onmogelijk te ontkennen' zijn) conclusies worden getrokken. De conclusies hoeven niet empirisch onderbouwd te zijn en kunnen niet gefalsifieerd worden: ze zijn geldig op grond van logisch redeneren en geloof aan de axioma's. Vanuit de hoofdstroom van de economische wetenschap wordt Von Mises' praxeologie beschouwd als onwetenschappelijk.^[1]

Alfred Espinas was de eerste persoon die deze term opperde in een artikel "Les origines de la technologie" voor het blad Revue Philosophique in 1890, alhoewel de latere betekenis gevormd werd door Ludwig von Mises en zijn aanhangers (onder meer Friedrich von Hayek en Murray Rothbard).

1. ↑ (en) Mark Blaug (1992). The methodology of economics: How economists explain, tweede editie. Cambridge University Press, pp. 80-82..