Prinsbisdom Paderborn

Hochstift Paderborn
	Land binnen het het Heilige Roomse Rijk
Kaart
	1750
Algemene gegevens
Hoofdstad	Paderborn
Talen	Duits
Religie(s)	Rooms-katholicisme
Regering
Regeringsvorm	Prinsbisdom
Staatshoofd	Prins-bisschop

Paderborn was een tot de Nederrijns-Westfaalse Kreits behorend prinsbisdom binnen het Heilige Roomse Rijk.

Omstreeks 800 werd het bisdom Paderborn gesticht. Het bisdom behoorde aanvankelijk tot de kerkprovincie Mainz.

Het lukt bisschop Meinwerk (1009-1036) vrijwel alle grafelijke rechten binnen het diocees te verwerven. Verdere expansie wordt onmogelijk gemaakt door de hertogen van Brunswijk en de keurvorsten van Keulen. In de veertiende eeuw worden delen van de graafschappen Everstein en Schwalenberg verworven en verder de heerlijkheid Büren.

Bisschop Erik van Brunswijk-Grubenhagen (1508-1532) voert de Reformatie in, maar tijdens de Contra-Reformatie van 1601 tot 1604 wordt de oude leer hersteld. Het prinsbisdom verloor in deze tijd het graafschap Ravensberg en alle gebieden op de rechteroever van de Wezer.

In de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 wordt het prinsbisdom in artikel 3 aan de koning van Pruisen toegekend. Deze noemt zich vervolgens vorst van Paderborn. Na de Pruisische nederlagen van 1806 en 1807 moet Pruisen in de Vrede van Tilsit alle bezittingen ten westen van de Elbe afstaan. Paderborn gaat dan in 1807 deel uitmaken van het koninkrijk Westfalen. Na de napoleontische nederlagen van 1812 en 1813 wordt de oude toestand hersteld door het Congres van Wenen in 1815.